Zmiany w egzekucji
z nieruchomości

Zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami licytacja nieruchomości była możliwa nawet wtedy, gdy dług wynosi nawet niewielki ułamek jego wartości ! Aktualnie, po dodaniu art. 952¹ do kodeksu postępowania cywilnego § 2  wierzyciel jest uprawniony do złożenia wniosku o zlicytowanie lokalu dłużnika, jeżeli wysokość egzekwowanej należności głównej stanowi co najmniej równowartość jednej dwudziestej sumy oszacowania. Czyli mówiąc prościej: jeśli czyjś dom jest wart 500 tys. zł, zlicytować go będzie można jedynie wówczas, gdy dług wynosi co najmniej 25 tys. zł. Prawa dłużnika zyskały zatem  większą ochronę. Nie będzie już można zlicytować nieruchomości za niewielki dług.

Co istotne  przy eg­ze­ku­cji pro­wa­dzo­nej przez kil­ku wie­rzy­cie­li, war­tość ta bę­dzie usta­lana po zsu­mo­wa­niu wszyst­kich do­cho­dzo­nych wie­rzy­tel­no­ści. Z jed­nej stro­ny roz­wią­za­nie to mo­że być po­moc­ne w przy­pad­ku, gdy nie­ru­cho­mość sta­no­wi je­dy­ny war­to­ścio­wy skład­nik ma­jąt­ku dłuż­ni­ka, a war­tość do­cho­dzo­nej wie­rzy­tel­no­ści nie jest wy­so­ka. Z dru­giej stro­ny na eta­pie skła­da­nia wnio­sku o wsz­czę­cie eg­ze­ku­cji trudno usta­lić, czy in­ni wie­rzy­cie­le przy­łą­czą się do eg­ze­ku­cji z nie­ru­cho­mo­ści i ja­ka jest war­tość przy­słu­gu­ją­cych im wie­rzy­tel­no­ści. Uła­twie­niem mo­że być usta­le­nie na po­cząt­ko­wym eta­pie po­stę­po­wa­nia, czy nie­ru­cho­mość sta­no­wi przedmiot za­bez­pie­cze­nia hi­po­tecz­ne­go. Wie­rzy­tel­no­ści wie­rzy­cie­li hi­po­tecz­nych są z urzę­du uwzględ­nia­ne przy po­dzia­le su­my uzy­ska­nej z eg­ze­ku­cji z nie­ru­cho­mo­ści, w związ­ku z czym po­win­ny być rów­nież bra­ne pod uwa­gę przy usta­la­niu su­my wie­rzy­tel­no­ści, któ­re bę­dą pod­le­ga­ły za­spo­ko­je­niu w przy­pad­ku sku­tecz­nej li­cy­ta­cji nie­ru­cho­mo­ści, nie­za­leż­nie od te­go czy wie­rzy­ciel hi­po­tecz­ny pro­wa­dzi po­stę­po­wa­nie eg­ze­ku­cyj­ne prze­ciw­ko dłuż­ni­ko­wi.

Opi­sa­ne ogra­ni­cze­nie nie do­ty­czy wie­rzy­tel­no­ści przy­słu­gu­ją­cych Skar­bo­wi Pań­stwa oraz wie­rzy­tel­no­ści wy­ni­ka­ją­cych z wy­ro­ku kar­ne­go. Mi­mo nie­speł­nie­nia tej prze­słan­ki, eg­ze­ku­cja z nie­ru­cho­mo­ści dłuż­ni­ka bę­dzie moż­li­wa rów­nież wte­dy, gdy wy­ra­zi na to zgo­dę sam dłuż­nik al­bo sąd, dzia­ła­ją­cy na wnio­sek wie­rzy­cie­la. Wy­ra­że­nie zgo­dy na pro­wa­dze­nie eg­ze­ku­cji przez Sąd bę­dzie moż­li­we, je­śli prze­ma­wia za tym wy­so­kość i cha­rak­ter do­cho­dzo­nej wie­rzy­tel­no­ści lub nie ma moż­li­wo­ści za­spo­ko­je­nia wie­rzy­cie­la z in­nych skład­ni­ków ma­jąt­ku dłuż­ni­ka.

Ostat­nią z wpro­wa­dza­nych zmian jest za­kaz li­cy­ta­cji nie­ru­cho­mo­ści słu­żą­cej za­spo­ko­je­niu po­trzeb miesz­ka­nio­wych dłuż­ni­ka w cza­sie obo­wią­zy­wa­nia sta­nu za­gro­że­nia epi­de­micz­ne­go lub sta­nu epi­de­mii oraz 90 dni po je­go za­koń­cze­niu. Usta­wa nie prze­wi­du­je w tym za­kre­sie wy­jąt­ków.

Co ważne, no­we prze­pi­sy sto­su­je się rów­nież do po­stę­po­wań wsz­czę­tych i nie­za­koń­czo­nych przed dniem wej­ścia w ży­cie usta­wy, je­że­li przed tą da­tą nie zo­stał zło­żo­ny przez wie­rzy­cie­la wnio­sek o wy­zna­cze­nie ter­mi­nu li­cy­ta­cji nie­ru­cho­mo­ści. No­we­li­za­cja wcho­dzi w ży­cie po upły­wie 14 dni od ogło­sze­nia, czy­li 29 ma­ja 2020 r.